donderdag 3 november 2011

Wilskracht

Het goed kunnen inzetten van wilskracht is belangrijker dan intelligentie om maatschappelijk succesvol te worden. En tegelijkertijd hebben alle mensen ongeveer dezelfde hoeveelheid wilskracht. Deze 2 gegevens kan je inzetten bij je ingewikkelde en/of overbelaste leerlingen. Eerst de uitleg van de 2 constateringen, en dan hoe we het kunnen gebruiken.

Wilskracht is belangrijker dan intelligentie om maatschappelijk succesvol te worden
Een redelijk simpel experiment gestart in 1972 maakte dit duidelijk. Zet een kind in een kamer, en leg een snoepje op tafel. Vertel dat hij/zij dat snoepje mag opeten, maar als dat snoepje er over een kwartier nog ligt, het kind er nog een krijgt. Je snapt dat het ene kind het snoepje sneller van tafel graait dan de ander, en hoe ouder het kind hoe meer wilskracht ze tonen. Na 20 jaar hebben ze de kinderen van toen ondervraagd: diegene die het indertijd een kwartier hebben volgehouden bleken vrijwel allemaal succesvoller op school en in hun werk dan de kinderen die het niet lukte.

Alle mensen hebben ongeveer dezelfde hoeveelheid wilskracht
Wilskracht en doorzettingsvermogen blijken niet te ontstaan uit heroïsche inspanningen, maar uit het goed inzetten van de spaarzame hoeveelheid wilskracht die de mens heeft. Als je veel dagelijkse beslissinkjes (opstaan, tas inpakken) automatiseert en ritualiseert houd je meer wilskracht over voor de zaken die echt belangrijk zijn. Dus je niet elke dag afvragen ‘zal ik mijn tas vanavond inpakken of pas morgen?’ of ‘zal ik nog een kwartiertje blijven liggen of toch al meteen opstaan?’. Als je daar telkens keuzes in moet maken, houd je geen energie meer over voor wat er echt toe doet. In zware omstandigheden blijken regelmaat en rituelen de mens op de been te houden.

Wat te doen met deze kennis?
Belangrijk is dus het inslijpen van routines voor triviale zaken, om vervolgens de wil in te zetten voor dat wat echt belangrijk is. En dat wat echt belangrijk is bereik je in kleine stappen: één ding tegelijkertijd. Niet van een leerling die veel liegt vragen dat hij nooit meer liegt. Dat vraagt teveel wilskracht. Laat hem eerst maar eens voor zichzelf opschrijven wanneer hij een ‘leugentje om bestwil’ maakt.
In computergames worden de technieken toegepast die perfect passen bij deze principes. Vandaar dat kinderen er dol op zijn. Ze maken gebruik van 3 technieken:
1. duidelijke regels
2. hanteerbare en steeds stijgende heldere en haalbare doelen
3. nadruk op beloning van échte prestaties
Denk dus niet bij een leerling dat de wil ontbreekt. Hij heeft grofweg net zoveel wilskracht als jij, alleen zet hij het in voor iets anders. En daar kan je dus in sturen….

Interessant? Lees meer of koop het boek Willpower – rediscovering the greatest human strength- van John Tierney en Roy Baumeister

.

1 opmerking:

Anoniem zei

Van dit soort artikelen word ik erg blij. Ik sta zelf voor de klas en ben moeder van twee kinderen. Uit ondervinding onderschrijf ik wat in dit artikel staat. Hoe meer we gebruik maken van wat kinderen al in zich hebben hoe beter!