donderdag 18 juni 2009

Blacka blacka

Bekijk de twee filmpjes en zoek de verschillen.





Kijkvragen:
Wat doet de docent?
Wat is het effect op de leerlingen?
Wat zou jij doen?


Tip: Gebruik het filmpje in plaats van vergaderen in je team!

.

woensdag 17 juni 2009

Wraak

.

Juffrouw Buurman - 3


Ik ben verliefd op Marga! Ik kan nergens anders meer aan denken. Ik zit achter haar en kijk de hele dag tegen haar rug. Ik durf alleen niets tegen haar te zeggen.
Zij lijkt mij niet te zien, net of ik lucht voor haar ben. Ik word er een beetje onzeker van. Wat moet ik doen? Hoe pak ik het aan? Ik weet het niet ....

Vandaag voorlichting over sexualiteit gehad van juffrouw Buurman. Het gaat over soa's en voorbehoedsmiddelen en tienermoeders en de kindertelefoon en dat echte liefde zo mooi is. Volgende week proefwerk daarover. Raar als juffrouw Buurman het woord seksualiteit uitspreekt. Zo langgerekt en met een harde K. Mijn fantasie slaat dood, maar ....
Niet eruit gestuurd! Geen strafwerk gehad! Alleen.....

Marga...

Diepe zucht...

.

maandag 15 juni 2009

Puberbrein binnenstebuiten, wat beweegt jongeren......-2


Jongeren ontwikkelen zich aan de binnenkant en aan de buitenkant. Er is de lichamelijke ontwikkeling, de cognitieve ontwikkeling groei van het denkvermogen, en de sociaal-emotionele ontwikkeling (inzicht in jezelf en anderen, omgaan met emoties).
Wat het extra ingewikkeld maakt is dat die drie ontwikkelingen niet parallel lopen, niet tegelijkertijd plaats vinden. Fysiek kan een jongere al een volwassen uitstraling hebben, maar op sociaal-emotioneel gebied nog flink gaat groeien. We zien dan kinderlijk gedrag in een 'geslachtsrijp'lijf.
Andersom komt ook voor. Op je 16-e er nog steeds uitzoien als een brugpieper terwijl je de beste van je 6 vwo klas bent.

Deze ongelijkmatige ontwikkelingen (sociaal-emotioneel, cognitief en lichamelijk) vormen de essentie van het puberbrein en verklaren het typische, onlogische, soms riskante puber gedrag.


Huub Nelis en Yvonne van Stark onderscheiden drie fases in de sociaal emotionele ontwikkeling:

FASE 1 10-14 jaar
Jongeren maken zich los van hun ouders en gaan nieuwe emotionele banden aan met leeftijdgenoten. Ze handelen impulsief en willen niet opvallen. Ze zijn emotioneel gevoelig. Ergens bij horen (groepsdruk) is belangrijk.
Ze maken impulsieve keuzes, behoeftes moeten snel bevredigd.
Ze willen volwaardig behandeld worden. 'Ik ben toch geen kind?'

FASE 2 14-16 jaar
Pubers ontwikkelen een eigen 'ik' en durven daarbij ook af te wijken van anderen. Ze experimenteren met van alles en nemen daarbij ook veel risico's.
Er zijn veel stemmingswisselingen.
Ze leren om te gaan met de gevolgen van (ook slechte) keuzes die ze gemaakt hebben. De inschatting van gevolgen gaat nog moeizaam (gezien de risico'die ze nemen).

FASE 3 16 - 22 jaar
Jongeren worden zelfbewuster en ontwikkelen steeds meer een eigen identiteit.. Zij stellen zich verantwoordelijke op. Zij kunnen vooruit denken, zijn in staat tot zelfreflectie. Zij leren steeds beter plannen en ordenen.
Af en toe is een een onverhoedse terugval terug in de onvolwassenheid.

Wat betekent dit voor legeven?
Welk gedrag zien we terug in de klas?

Meer volgt ……….

Vrij samengevat uit: Puberbrein Binnenstebuiten (Huub Nelis, Yvonne van Sark, uitgeverij kosmos, 2009)

.

woensdag 10 juni 2009

Juffrouw Buurman - 2


Ik heb ruzie met Ronald. Hij zette me voor schut bij gym, terwijl ik toch een veel betere voetballer ben.
Natuurlijk kom ik dan ook nog te laat bij juffrouw Buurman. Weer een briefje halen, weer op vrijdagmiddag langer blijven, weer een preekje aanhoren (als je zo doorgaat, dan …..).
Het is moeilijk om positief te blijven, maar ik blijf het proberen. Ik had het huiswerk goed geleerd, en heb wel 20 keer mijn vinger opgestoken als de juf een vraag aan de klas stelde.
Geen beurt gehad natuurlijk.
Ze keek me nog niet aan!
Zal het de volgende les beter gaan?

.

maandag 8 juni 2009

Scheiden

Elk jaar krijgen 70.000 kinderen te maken met echtscheiding. Kinderen van gescheiden ouders lopen 2 keer zo vaak vast in het leven. Ze vertonen meer externaliserend (agressief en geweldadig) en internaliserend (depressief en angstig) gedrag. Ook het schoolniveau waarvoor ze een diploma halen blijkt lager. Dit was net te zien in een uitzending van Netwerk (vanaf 15.24 min). Ed Spruijt, onderzoeker van Universiteit van Utrecht, zegt hier: ‘scholen zouden een echtscheidingsprotocol moeten hebben, dan weten docenten wat ze wel en niet kunnen doen en vragen’. Ook zie in deze uitzending een paar fragmenten van het KIES-project, waarin de kinderen met elkaar onder begeleiding van coaches hun ervaringen delen.

.

zaterdag 6 juni 2009

Puber Brein Binnenstebuiten, wat beweegt jongeren 1


Jongeren hebben ruimte nodig om zich te ontwikkelen. Dat weten we.
Vanaf ongeveer 12 jaar begint het ‘loslaten’. Opvoeders en begeleiders nemen meer afstand, jongeren moeten meer zelfstandig zijn en zelf keuzes maken.
Volgens Huub Nelis en Yvonne van Sark (puberbrein binnenstebuiten) is dit een mythe.
Terwijl het lichaam de ene na de andere groeispurt doormaakt, hormonen op allelei manieren veranderingen in gang zetten, hersenen sterk in ontwikkeling zijn, hebben pubers vooral structuur en kaders nodig. Binnen de context van een open samenleving die jongeren veel ruimte en mogelijkheden biedt, moeten we op zoek naar nieuwe wegen om jongeren grenzen en structuur te bieden.

De vraag is welke grenzen en structuur er binnen het onderwijs zijn.
Knellen ze, of juist niet? Bieden de kaders voldoende ruimte voor leren en ontwikkelen? Zijn er andere kaders nodig?

Meer volgt ……….

Vrij samengevat uit: Puberbrein Binnenstebuiten (Huub Nelis, Yvonne van Sark, uitgeverij kosmos, 2009)

.

donderdag 4 juni 2009

Jongenstaal: 'Ik vind je aardig'.



Leuk? Meer leuke tips om jongens te begrijpen in: Zoons! een handleiding voor moeders

.

dinsdag 2 juni 2009

Juffrouw Buurman - 1




Vanochtend veel te vroeg opgestaan. En tot overmaat van ramp jufrouw Buurman het eerste uur.
Ik had echt niets gedaan, droomde een beetje voor me uit. Ik stoorde niemand, at geen boterham, was niet brutaal, en toch …..
Weer eruit gestuurd!!!
Na afloop van de les moest ik bij de juf komen.
Waarom ben ik eruit gestuurd, was mijn vraag.
Door schade en schande word jij wijs, was haar antwoord.

Ik snap niet wat zij bedoelt, maar het zal wel.
Mokkig begin ik met het overschrijven van hoofdstuk 4.

.

Eruit!

De mei-vraag aan de bezoekers van dit blog gaat over een maatregel die we nog wel eens nemen bij leerlingen die ‘we er echt even niet bij kunnen hebben’. De vraag was als volgt: Als je wel eens een leerling de klas uitstuurt: hoe lang duurt dat gemiddeld? En wat geef je de leerling mee?

  • totdat de leerling is afgekoeld: 29%
  • totdat ik ben afgekoeld: 23%
  • totdat de les is afgelopen: 35%
  • de leerling krijgt duidelijk te horen waarom hij/zij eruit gestuurd is: 41%
  • de leerling krijgt een vraag of opdracht mee: 35%
  • ik geef de leerling meteen het strafwerk mee: 5%

Zo doen we dat dus in praktijk.. maar wat werkt nu eigenlijk?
Het kan werken: een leerling met onacceptabel gedrag eruit sturen en ‘m zonder aandacht weer terughalen in de les. Het is echter vooral gebleken effectief als de leerling jonger is dan 8 jaar. Uit geen enkel onderzoek blijkt dat het effectief is bij oudere leerlingen (ouder dan 12 jaar). Op zoek dus naar andere vormen. Bij docenten die zelden een leerling eruit sturen (niet vaker dan eens in de 8 weken) is de maatregel wel effectief. En onder effectief verstaan we dan dat de leerling er in de lessen daarna er niet weer wordt uitgestuurd.
Bij docenten die regelmatig leerlingen verwijderen blijkt het eruit gestuurd zijn geen effect te hebben op het gedrag van de leerlingen. Dus stuur je er meer dan 5 of 6 leerlingen per jaar uit, kijk dan eens goed naar jezelf en de maatregelen die je neemt.

Als eruit sturen effectief kan zijn, dan blijft natuurlijk de vraag hoé je dat dan moet doen. Is daar ook nog iets zinnigs over te zeggen? Harrie Velderman, specialist in het eruit sturen: ‘op veel scholen vullen de leerlingen nadat ze eruit gestuurd zijn een formulier in over wat zij fout hebben gedaan en hoe zij anders kunnen handelen. Vervolgens hebben zij daarover een gesprek met de docent. Deze methode blijkt niet of nauwelijks effectief‘. Harrie is op zoek gegaan naar een andere methode, hij noemt het ‘switch’: zowél docent áls leerling vullen een formulier in over het eigen handelen en wat ze anders hadden kunnen doen. Dan volgt een gesprek. Op dit moment wordt op verschillende scholen de switchmethode uitgeprobeerd, en vergeleken met klassen waar volgens de oude methode wordt gewerkt. De eerste ervaringen lijken zeer positief uit te vallen.
Meer informatie over eruit sturen: lees het boek ‘Time-out en switch' of neem persoonlijk contact op met Harrie Velderman (harrie.velderman@hu.nl)

.